Wie is Evelien?
Persoonlijke ontwikkeling is de rode draad in mijn leven. Dit is het geworden, ook wel uit pure noodzaak. Op een gegeven moment wist ik dat ik niet verder kon leven zoals ik tot nu toe gedaan had. Het water stond mij letterlijk aan de lippen.
Als kind was ik een zondagskind, ik ging lachend door het leven. Op een gegeven moment had ik misschien ook wel dat stempel, Evelien lacht altijd. Dat werd een patroon, achteraf zie ik in dat het niet altijd een natuurlijke, authentieke lach was. Toch verliep mijn leven vrij onbevangen.
Pas toen ik op mijn zeventiende, in mijn eentje een jaar naar Minnesota in de U.S.A. ging, verliep het allemaal niet zoals gepland. In Nederland voelde ik mij gewaardeerd en veilig, hoe anders was het in dit voor mij totaal vreemde land...
